De zichtbaarheid en maatschappelijke erkenning van transgender personen is de afgelopen jaren sterk toegenomen, met meer ruimte voor genderdiversiteit en zelfbeschikking. Tegelijkertijd is de zorgvraag rondom genderincongruentie sterk gestegen. Huisartsen krijgen hierdoor steeds vaker vragen over psychische klachten, sociale uitsluiting, of medische genderbevestigende behandelingen. Door lange wachttijden bij gespecialiseerde centra is het van belang dat ook de eerstelijnszorg goed toegerust is om deze patiënten te ondersteunen.
In deze nascholing wordt ingegaan op de rol van de huisarts bij transgenderzorg. U krijgt inzicht in psychische en medische hulpvragen, criteria voor medische interventies en wat u kunt bieden tijdens de wachttijd. Ook is er aandacht voor maatschappelijke discussie en kritiek op transgenderzorg, met name bij jongeren, en de wijze waarop u hier in de praktijk vragen over kunt verwachten.
De nascholing baseert zich op de Kwaliteitsstandaard Transgenderzorg – Somatisch (2018), Kwaliteitsstandaard Psychische Transgenderzorg (2017) en de internationale Standards of Care for the Health of Transgender and Gender Diverse People, version 8.